vlak voor verstomd

en als dan de stem komt

niet van buiten

zodat luisteren een optie is

ons kunnen verliezen in klank

maar zacht

onontkoombaar aan fluisteren

is de toonhoogte dwingend

soms verlichting toch

alleen in kleur en gevormd

als een droom vlak voor ontwaken

het komt en het gaat

gaandeweg en niet weer

©   dio the cilany

Zoiets als een lat

ik ben in een deur gaan wonen

toen ze even niet keek en het druilde

reden was haar opmerking dat ik mij niet opende

mijn antwoord dat het zich niet loonde

bleek een schot voor open doel

zij miste me nooit

nu ben ik ingeruild en meestal gesloten

behalve als zij wil en ik haar voel

©   dio the cilany

http://diothecilany.blogspot.com

Laatste post en bidprentjes

druilregen zwiept als nooit te voren

kraaien op een katkadaver doen mijn eetlust

onder de tong versmelten in haast

wanneer evenveel delen dringen om voorrang

een zwartgerande bril staat haar ook niet echt

ze ligt te kijken als een pop vermorzeld

van vier keer heen en weer gereden

toen de trein van half drie vertraging had

zo heeft elk mormel vooral excuses

en stuurt regelrecht aan op de laatste postbus

die sinds jaren geleden geleegd staat te wachten

onder een koek van kak van zwarte vogels

soms verkleven nog een paar verkromde kootjes

aan dergelijke historische gebeurtenissen

evenals enkele geruchten over zus en zo

©   dio the cilany

http://diothecilany.blogspot.com

naakt ontdaan

beleven als in dozen

nat op de hoek van een straat

donker maar nergens beschreven

het uitzicht op de derde klinker

viert daar af en toe vakantiegevoel

even vlug weer weggedrukt

als licht blind door de wimpers kiert

verliest het langzamerhand haar charme

van vaste grond onder de voeten

©   dio the cilany

http://diothecilany.blogspot.com

een week is zomaar weer voorbij

we houden ons staande

door een hoge graad van onbenulligheid

om ons heen en voortdurend

naast een dosis verschraalde rook

en geur van ranzig frituurvet

wachten we op een deur

of  alleen maar haar brievenbus

een open gleuf met enig zicht

op bestaan rondom en enig vuur

het is weekend en voor even

gluren Kant en Schopenhauer van hun plank

verloren zielen naast een glas

naarmate de avond vordert

die kwistig en enigszins giftig was

©   dio the cilany

onlosmakelijk

wanneer het hoofd soms even opzij zakt

dan weten we dat geluk een horizon kent

even recht als gebogen

als wij elkaar in de armen nemen

vermoeden dat het goed komt

ook zonder zoals daarvoor

het eerst overal groen is en bloeit

zelfs ontworteld op dood hout

houvast vindt ogenschijnlijk in niets

geeft het dan nog iets

of staat alles stevig overeind

©   dio the cilany

http://diothecilany.blogspot.com

stuipen en een stopwatch

het is de herkenbaarheid

een ziel die zich vindt in de ziel

die zich even schielijk openbaart

als een gedachte roerloos op de bodem

 vanuit een ooghoek zie ik ratten struinen

met zwabberende knieën omstreeks tegenlicht

 het aura maakt zicht en stemmen niet helder

noch brengt het doel dichterbij

genadeloos vliegt het beeld in tweeën

en de idee dat het er iets toe doet

©   dio the cilany

zeepresten

er is geen reden verstrooid te zijn

op de laatste dag die geen einde kent

je kunt er  met je peddels nog een slag naar slaan

maar wat rest is valse lucht en veel turbulentie

een mengelmoes van witte en zwarte rook

omlijst een tableau van duiven en kraaien

gelaten staat een zwarte roos

ten kadaver langzaam om zeep te gaan

uiteindelijk is een ieder in- en uitgeroeid

©   dio the cilany

http://diothecilany.blogspot.com

er geweest

er sloeg werkelijk geen slag naar

in het duister van de tuin

verborgen onder theestruiken

berust een starende vrouw

lust vermag niets meer of minder

of even gauw gauw bedroefd zijn

op niets stoelt zij nog haar liefde

en ruikt het noch naar hem

het gerieft toch enkel

de dagen die zij bedenkt

©   dio the cilany

http://diothecilany.blogspot.com

even later

wanneer de dag niet meer

noch de nacht wordt onderbroken

elke avond haar schemering mist

en ik terug in je donkerder

dan donkere ogen

voorwaar geen verborgen list

en toch in rood gewroken

onder wind wordt niet gelogen

alleen de nasmaak onverkort

en daarvan enkel het wonder

dat zal worden opgeschort

© dio the cilany